Buang atau nama panggilan Inggerisnya Ali Wallace hidup membesar bersama dengan abangnya, Panglima Putad yang mahir dalam perubatan tradisional yang diwarisi daripada bapa mereka. Seorang lagi abang Buang ialah Panglima Seman adalah orang kuat dan kepercayaan James Brooke. Ini memudahkan Buang bergaul dengan masyarakat Barat di Sarawak. Alfred Russel Wallace menemui Buang melalui hubungannya dengan James Brooke yang mempunyai kenalan dengan orang tempatan di Sarawak.
Buang mengikut ekspedisi Alfred Russel Wallace
di Singapura, Bali, Ternate, Surabaya, Betawi, Makasar, Lombok, Aru, Bangka dan
Palembang. Buang Muhamad Ali akhirnya menetap di Ternate, kampong halaman
isterinya dan dipercayai meninggal dunia di situ juga.
Mengikut tulisan Charles Brooke dalam bukunya
‘Ten Years in Sarawak’, beliau menganggap bahawa kebanyakan orang Melayu
sebagai teruk kecuali Panglima Seman dan Panglima Putad. Charles Brooke memuji kedua-dua
abang Buang itu. Panglima Seman telah dianugerahkan tanah oleh James Brooke
sehingga menyebabkan ada pembesar Melayu lain berasa dengki. Akibatnya,
Panglima Seman telah dituduh cuba membuat penentangan keluarga Brooke secara
senyap-senyap.
Khabar angin itu sedikit sebanyak mempengaruhi
keluarga Brooke dan hubungan antara mereka semakin renggang. Tambahan pula,
Panglima Seman mempunyai bengkel besi yang memungkinkan menjadi tempat membuat
senjata api yang boleh mengancam kuasa keluarga Brooke. Akhirnya, Panglima
Seman telah menghilangkan diri pergi ke Sambas untuk mengelak berlaku perkara
yang tidak diingini.
Ketika itu,
keluarga Brooke semakin mencengkam kuasa dan menjarah khazanah pribumi di
bumi Sarawak.